Głównym bohaterem powieści jest Józef K - samotny kawaler, prokurent bankowy, mieszkający w nieznanym z nazwy mieście, określanym co najwyżej jako "stolicę". Pewnego dnia budzi się w swoim własnym mieszkaniu i zostaje zaskoczony najściem urzędników, którzy oświadczają mu, że zostaje aresztowany, "mimo iż nic złego nie popełnił". Mimo aresztowania może prowadzić normalne życie, musi jedynie pozostać do dyspozycji sądu. Pomimo pozorów normalności, w życiu K. następuje seria absurdalnych, niezrozumiałych wydarzeń. Wiadomość o aresztowaniu dochodzi do wszystkich znajomych Józefa, który staje się dla nich pariasem. Na przesłuchaniach K. nieudolnie protestuje przeciwko osaczeniu go przez władzę sądową, nie udaje mu się jednak zmienić tej sytuacji. Wobec tego szuka pomocy u innych: żony woźnego sądowego (która okazuje się prostytutką), wuja Karola, prawnika Hudla, malarza sądowego Titorelli'ego, innego oskarżonego - Blocka, w końcu u więziennego kapelana (który stara się naświetlić jego sytację, poprzez paraboliczną przypowieść). Uzyskane przez niego informacje są jednak niepełne i niespójne. Powieść kończy się pesymistycznym akcentem - dokładnie w roku po aresztowaniu K. zostaje zamordowany ciosem w serce, przez dwóch urzędników-katów.

Źródło: Wikipedia